Fólkaflokkurin
í holt við at spara tvær handaligar útbúgvingar á Glasi burtur. Vit átalaðu hetta beinanvegin, og tíbetur kom landsstýrismaðurin á aðrar tankar og tók sparingina aftur.
Tað er umráðandi, at vit í Føroyum halda fram við at hava eitt fjølbroytt útbúgvingartilboð. Tí vit hava brúk fyri ymiskum fólkum, sum duga ymisk ting.
Tó er tað eisini neyðugt, at vit í Føroyum tora at hyggja at okkara útbúgvingarskipan og eftirmeta, um tað er neyðugt, at vit bjóða so nógv pláss á ávísum útbúgvingum.
Tí vit mugu eisini hyggja at, hvørji arbeiðsfólk, vit mangla, og hvørji fakøki, vit útbúgva ov nógv fólk í. Tað kann ljóða hart, men hetta er neyðugt, skulu vit tryggja arbeiðið til allar hendur og ein sunnan búskap.
Kanningar vísa, at vit í Føroyum hava og fara at hava ein vaksandi tørv á fólki við handaligum og yrkisútbúgvingum. Tí er rætta leiðin ikki at strika hesar útbúgvingar, men at styrkja tær.
Vit kenna avbjóðingina av, at fleiri av okkara ungu fara av landinum, og ikki venda heimaftur. Tað er ikki ein einføld loysn uppá tann trupulleikan, men góð og fjølbroytt útbúgvingartilboð er ein. Tað er við til at skapa ein sunnan búskap.
—
Og tá vit tosa um ein sunnan búskap, er tað júst tað, sum fleiri tosa um, tá talan er um Suðuroyartunnilin.
Vit hava ígjøgnum tíðina lagt stóra orku í at útbyggja okkara samferðslukervi – at gera land okkara størri. Hesar íløgur hava verið ein høvuðsorsøk til, at vit hava eitt so framkomið land. Tíðin er komin, at vit nú byggja tað longur suður eftir.
Eg veit, at tað eru sera nógv ivamál um málið, og tað skilji eg væl. Hetta er hóast alt størsta verkætlan í Føroya søgu, allarhelst nakrantíð. Tí skal tað gerast við skili. Atlit skulu takast til linjuføring, umhvørvi og ikki minst tann fíggjarliga partin.
Málið um at fyrireika og bjóða út Suðuroyartunnilin hevur nú verið til hoyring, og vóni eg, at mann greiðir tey ivamál, ið eru í málinum, so málið kann venda so rætt sum gjørligt.
—
Góðu tit,
Veljarakanningar hava verið góðar við Fólkaflokkin. Hetta fegnast vit um, men minna okkum á, at tað er bara eitt úrslit, sum telur, og tað er tað á valinum. Tí fegnast vit, men fara ikki á flog, tí sum ein kendur maður segði, so er onki liðugt fyrr enn alt er liðugt.
Hetta er ein greið ábending – fólkið ynskir broyting. Fólkið ynskir ein politikk, ið gevur fólkið frælsi. Frælsi at skapa, frælsi fyri vinnuna, ið er grundarlagið undir ein sjálvberandi búskapi.
Og júst tí er eitt stórt arbeiði fyri framman, nú vit eru í holt við at fyrireika valið. Vit hava tørv á tykkum øllum, tí betri úrslitið er, jú størri er møguleikin fyri so nógvari ávirkan sum møguligt.
Og ávirkan er tað, ið er okkara mál. Eftir komandi val skulu vit út í Tinganes. Lat meg enn eina ferð sláa fast, at Fólkaflokkurin er opin fyri at samstarva við allar flokkar, og er málið at koma í eina samgongu, har vit fáa so nógv sum møguligt av okkara politikki við.
—
Eg byrjaði røðuna við at fortelja um tí eldru kvinnuna, ið greiddi mær frá, hvussu tað var, tá hon bygdi hús.
Tá vit byggja hús, so er tað av stórum týdningi, at grundin er trygg og klárar at standa ímóti, tá á stendur. Hetta skulu vit ikki bert hugsa um, tá vit byggja okkara egnu hús, men eisini, tá vit byggja Føroyar.
Tí er tað brúk fyri eini stjórn, ið setur tað persónliga frælsi, herundir frælsi yvir egnum pengum, høgt.
Tað er brúk fyri eini stjórn, ið ynskir eitt frælst og trygt vinnulív, ið er grundarsteinurin fyri okkara vælferð og einum sjálvberandi búskapi.
Tað er brúk fyri eini stjórn, ið ynskir frælsi fyri okkara land og fólk.
Tað er brúk fyri Fólkaflokkinum.
Takk fyri, og framhaldandi góðan landsfund!
Beinir Johannesen, formaður Fólkafloksins
